- rozlecieć
- 决口; 爆裂; 破裂; 阵
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
rozlecieć
Look at other dictionaries:
rozlecieć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozlatywać się;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w … Słownik języka polskiego
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozlatywać się — → rozlecieć się … Słownik języka polskiego
drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta … Słownik języka polskiego
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… … Słownik języka polskiego
rozbryzgać — dk I, rozbryzgaćam, rozbryzgaćasz, rozbryzgaćają, rozbryzgaćaj, rozbryzgaćał, rozbryzgaćany rozbryznąć dk Va, rozbryzgaćnę, rozbryzgaćźniesz, rozbryzgaćźnij, rozbryzgaćnął, rozbryzgaćnęła, rozbryzgaćnęli, rozbryzgaćźnięty, rozbryzgaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego
rozpaść się — dk XI, rozpaść siępadł się, rozpaść siępadłszy się rozpadać się ndk I, rozpaść sięają się, rozpaść sięał się 1. «rozdzielić się na części, rozłamać się, roztrzaskać się, rozlecieć się» Budynek rozpadł się w gruzy. Talerz rozpadł się na kilka… … Słownik języka polskiego
rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… … Słownik języka polskiego
